برنامه درسی سبز در نظام آموزش عالی ایران: بحران آب، تغییرات اقلیم، منابع تأمین دانش

کم شدن منابع آبی کشور به‌عنوان یکی از معضلاتی است  که یک بخش مهم آن از تغییرات اقلیم نشات گرفته  و دامن‌گیر کشور شده است. آگاه‌سازی دانشجویان از این مسئله  یکی از وظایف دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی است که به‌واسطه برنامه درسی سبز میسر می‌شود. از سویی دیگر تئوری جنوب یکی از نظریاتی است که خاستگاه اجتماعی داشته و در دهه اخیر در دنیا مطرح‌شده است. این مقاله به امکان استفاده برنامه درسی سبز در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی از منابع دانش مطرح‌شده در تئوری جنوب در جهت مقابله یا سازگاری با بحران آب می‌پردازد. این پژوهش از نوع هدف کاربردی و از نوع ماهیت کیفی است. ازلحاظ گردآوری داده‌ها، توصیفی - تحلیلی از نوع اسنادی است و از میان اسناد موردبحث در این خصوص، اسنادی که در زمان انجام پژوهش در دسترس بوده استفاده‌شده است. استفاده از منابع دانش تئوری جنوب در مواجهه با بحران آب یا تنش آبی سبب می‌شود دانش از انحصار گروه خاصی که در منطقه مشخصی زندگی می‌کنند خارج‌شده و تجارب مناطق مختلف کشور در حل مشکلات ملی آب به کار گرفته شود و دانشگاه به‌عنوان محلی جهت آموزش نحوه صحیح استفاده از آب در زندگی امروزی در نظر گرفته شود. نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش مشخص کرد که منابع تأمین دانش می‌تواند در محتوای برنامه درسی دانشگاهی با عنوان برنامه درسی سبز مورداستفاده قرار گیرد.